Συνέντευξη στο περιοδικό SocialProfile από τη κ. Ζήνα Κουτσελίνη στον Μάκη Δελαπόρτα.
Ευφυής, δυναμική, έγκριτη, και πετυχημένη δημοσιογράφος, η Ζήνα Κουτσελίνη, με τις δικές της «Αλήθειες», δίνει το καθημερινό της ραντεβού στο μεσημεριανό πρόγραμμα του STAR, 12 νταν, όπως συχνά λέει η ίδια.
Οι «Αλήθειες με τη Ζήνα» που διανύουν τον έκτο χρόνο της τόσο πετυχημένης παρουσίας τους, έμελε να χαράξουν τηλεοπτική ιστορία, αφού αγαπήθηκαν ιδιαίτερα από το κοινό.
Στην ουσία η συγκεκριμένη εκπομπή είναι το επιστέγασμα μιας 25ετούς πορείας της «σιδηράς κυρίας» της ελληνικής τηλεόρασης, περνώντας απ όλα τα στάδια των δημοσιογραφικών βαθμίδων, πριν αποφασίσει η ίδια να εκτεθεί στα φώτα και να πάρει τη σκυτάλη για μια δική της τηλεοπτική παρουσία.
Τα δύσκολα παιδικά της χρόνια φαίνεται πως της σφυρηλατούν έναν δυναμικό χαρακτήρα, την ανδρώνουν και την οδηγούν ώστε να καταφέρει να φτιάξει έναν καλύτερο κόσμο, τόσο για την ίδια, όσο και για τους γύρω της.
Εξάλλου πάντα ήταν της συναίνεσης και της συγχώρεσης.
Κι έτσι προχώρησε!
Καθιερώθηκε στο πλατύ κοινό, αγαπήθηκε και σημείωσε μεγάλη επιτυχία αποκτώντας φανατικούς τηλεθεατές που την ακολουθούν πιστά και της δίνουν πάντα τη πρώτη θέση στα νούμερα τηλεθέασης της δικής της ζώνης.
Η θεματολογία της πάντα ελκυστική, σαφής και αμερόληπτη και η θερμή φιλοξενία των καλεσμένων της, αποτελούν τα εχέγγυα για μια πετυχημένη συνταγή, απευθυνόμενη στη μεγαλύτερη μερίδα του τηλεοπτικού κοινού.
Τα θέματα επίσης που αναδεικνύει, είναι εξόχως ενδιαφέροντα με κοινωνικό, πολιτιστικό αλλά και ανθρώπινο χαρακτήρα.
Οι συνεργάτες της πάντα έγκριτοι δημοσιογράφοι που αποτελούν τη δική της συντακτική ομάδα.
Η ίδια συμβάλλοντας για πολλά χρόνια στην καθοριστική επιρροή της τηλεόρασης- αφού υπήρξε και διευθύντρια προγραμμάτων- έμαθε καλά να διεκδικεί, να συναισθάνεται, να συμπονά, να χαμογελά, αλλά και να δακρύζει μπροστά και πίσω από το φακό.
Δεν είναι τυχαίο πως πολλοί σημαντικοί άνθρωποι της πολιτικής, της πολιτιστικής, αλλά και της κοινωνικής ζωής του τόπου, δέχονται να εμφανιστούν στον τηλεοπτικό της καναπέ, γνωρίζοντας καλά πως το επίπεδο της εκπομπής της κρατιέται πάντα σε υψηλά στάνταρς.
Αυτό την διαφοροποιεί και από τις άλλες εκπομπές του είδους, αφού κι η ίδια δημιουργεί μια πιο οικεία και εξομολογητική ατμόσφαιρα στην επικοινωνία της με τους καλεσμένους, χωρίς ποτέ να τους φέρνει σε δύσκολη θέση και πάντα με λεπτή και διακριτική στάση ν αντιμετωπίζει τις ιστορίες τους που μοιράζονται μαζί της.
Η Ζήνα Κουτσελίνη είναι γνωστή για το πλούσιο φιλανθρωπικό της έργο, αφού μέσα από τη δύναμη που της προσφέρει η τηλεόραση, έγινε πολλές φορές «σταυροφόρος» ενάντια στη παιδική κακοποίηση, τον ανθρώπινο πόνο, αλλά και τις τραγικές καθημερινές ιστορίες, που προβάλλονται στην εκπομπή της.
Ιστορικοί έχουν μείνει επίσης και οι φιλανθρωπικοί τηλεμαραθώνιοι, που η ίδια δημιούργησε, αφού έγινε μπροστάρισα σε προγράμματα που στην ουσία δεν πρόσφεραν μεγάλες θεαματικότητες, αλλά ιδεολογικά έπρεπε να γίνουν.
Η Ζήνα Κουτσελίνη είναι αμ έπος αμ έργον, αυτή που ζήτησε κι ονειρεύτηκε έναν πιο όμορφο, πιο δίκαιο κόσμο, έναν κόσμο που δεν κρίνεται ο καθένας μας, από το πόσο πλούσιος, πόσο διάσημος και πόσο πετυχημένος είναι, αλλά πόσο άνθρωπός πάνω απ΄όλα!
Μια κουβέντα μαζί της έχει πάντα ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αφού μέσα από τις σελίδες του SocialProfile μοιράζεται μαζί μας τις δικές της «Αλήθειες» ζωής!
ΔΥΣΚΟΛΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ
Μάκης Δελαπόρτας: Ζήνα ας ξεκινήσουμε από τα παιδικά σου χρόνια.
Ζήνα Κουτσελίνη: Τα παιδικά μου χρόνια τα έζησα στη Σκόπελο. Είμαι γέννημα θρέμμα Σκοπέλου.
Ο μπαμπάς και η μαμά πήγαν στις αρχές της δεκαετίας του ΄70 στο νησί.
Ο μπαμπάς μου ήταν ράφτης και η μαμά μου νηπιαγωγός, αλλά δεν διορίστηκε ποτέ σε σχολείο, κι αυτό γιατί με τον μπαμπά μου απέκτησαν μαγαζιά και ασχολήθηκαν με αυτά στην πορεία.
Ο μπαμπάς μου με μια βαλίτσα στο χέρι από το Βόλο που είχε το δικό του ραφείο, αποφάσισε να πάει στη Σκόπελο γιατί έμαθε ότι στα νησιά εκεί δεν υπήρχε ράφτης. Στις Σποράδες δηλαδή, οπότε θα έραβε για τους κατοίκους αυτών των νησιών.
Πήρε λοιπόν τη βαλίτσα του και κάθισαν αρχικά σ ένα υπόγειο με τη μαμά μου και τον αδελφό μου τον Αλέκο, με τον οποίο είχα δώδεκα χρόνια διαφορά.
Η μητέρα μου είχε φαίνεται κάποιο πρόβλημα γιατί δεν έμενε τόσα χρόνια έγκυος, ώσπου κάποιοι κάτοικοι της είπαν πως στο νησί είχε έρθει ένας πολύ καλός Γερμανός γυναικολόγος για διακοπές και πως έπρεπε να πάει να του μιλήσει για το πρόβλημα της και να την εξετάσει.
Έτσι κι έγινε.
Πήγε η μάνα μου και τον βρήκε, αλλά εκείνος της είπε ότι εσείς εδώ έχετε το καλύτερο φάρμακο, δείχνοντας της τη θάλασσα.
Η μάνα μου λοιπόν έκανε σαράντα μπάνια και μετά έμεινε έγκυος σε μένα.
Εγώ ήρθα στη ζωή το 1970 και έφερα τη χαρά στην οικογένεια.
Μάκης Δελαπόρτας: Ωστόσο ο τόπος καταγωγής σου είναι ο Βόλος!
Ζήνα Κουτσελίνη: Ναι, ο τόπος καταγωγής ήταν ο Βόλος.
Ο μπαμπάς από τη Ζαγορά και η μαμά μέσα από το Βόλο, με ρίζες από τον παππού στη Ναύπακτο και από τη μαμά στη Καρδίτσα.
Ο παππούς ήταν παππάς και η γιαγιά παπαδιά, δηλαδή είμαι παππά παιδί διαόλου εγγόνι που λένε. Εγώ είμαι απλά διαόλου εγγόνι (γελάει).
Έζησα στο Βόλο στην εφηβεία μου, όταν με έδιωξαν από το σπίτι μου λόγω οικογενειακών προβλημάτων.
Στη Σκόπελο έζησα μέχρι τα δώδεκα μου χρόνια. Τότε αναγκάστηκα να φύγω από την τοξικότητα του σπιτικού περιβάλλοντος μου και να πάω στο Βόλο, όπου εκεί έβγαλα κάποιες τάξεις του γυμνασίου και του λυκείου.
Μάκης Δελαπόρτας: Οπότε τα παιδικά σου χρόνια ήταν δύσκολα;
Ζήνα Κουτσελίνη: Δυστυχώς! Ήμουν ένα παιδί όπου δεν έζησε την αγκαλιά της μάνας και του πατέρα.
Οι γονείς μου είχαμε πολλά μαγαζιά, πολλές υποχρεώσεις, έβγαζαν βέβαια πολλά λεφτά, αλλά δούλευαν από το πρωί μέχρι και το βράδυ.
Μάκης Δελαπόρτας:: Τι μαγαζιά είχανε;
Ζήνα Κουτσελίνη: Κυρίως τουριστικά. Τα πρώτα μεγάλα εμπορικά καταστήματα του νησιού.
Δέκα τον αριθμό.
Άλλα ήταν τουριστικά και άλλα γενικού εμπορίου.
Ασχολούνταν περισσότερο βέβαια με τον ρουχισμό, αφού ο μπαμπάς μου διέθετε και το δικό του ραφείο.
Αν κάποιος ήθελε ένα κοστούμι καλοραμμένο στον Κουτσελίνη θα το έβρισκε.
Η μάνα μου βέβαια ήταν ο στυλοβάτης.
Ο πατέρας μου όμως το μυαλό.
Σιγά σιγά έφτιαξαν και τη δική τους βιοτεχνία με τσάντες.
Η βιοτεχνία ήρθε και κάλυψε τις ανάγκες του τουρισμού διοχετεύοντας στην αγορά εκείνες τις τσάντες με το καραβόπανο που είχαν μεγάλη απήχηση.
Ο πατέρας μου επίσης έραβε και τις περιβόητες κελεμπίες καθώς και τις μακριές πουκαμίσες της εποχής, αλλά και τις τσάντες ταξιδίου, σακβουαγιάζ.
Αυτά τα προμήθευαν σε κάποιες πόλεις στην Ελλάδα, αλλά επειδή η παραγωγή δεν ήταν μεγάλη, έφτανε μόνο να καλύπτει τις παραγγελίες στο Βόλο και στα νησιά των Σποράδων.
Μάκης Δελαπόρτας: Με όλες αυτές τις ασχολίες των γονιών σου εσύ αισθανόσουν ένα παιδί παραμελημένο;
Ζήνα Κουτσελίνη: Αισθανόμουν ένα παιδί που είχε την ελευθερία του, γιατί τα άλλα παιδιά τα ζόριζαν μέσα σε ένα σπίτι κι έτσι μεγάλωσα σε γειτονιές και αλάνες, ανάμεσα σε αγόρια, μπίλιες, κρυφτό, κυνηγητό και από τα πέντε μου χρόνια δούλευα και στα τουριστικά μαγαζιά των δικών μου.
Σε πληροφορώ πως μοσχοπουλούσα όλα τα είδη μας.
Από αντηλιακό μέχρι τις κελεμπίες του μπαμπά.
Έβλεπαν οι τουρίστες ένα μικρό κοριτσάκι να κάνει την πωλήτρια και ξετρελαινόντουσαν.
Όλοι έπαιρναν από μένα.
Μάκης Δελαπόρτας: Ποια ήταν τα προβλήματα που αντιμετώπισες μέσα στην οικογένειά σου από τα πρώτα σου χρόνια;
Ζήνα Κουτσελίνη: Δυστυχώς ο πατέρας μου ήταν αλκοολικός.
Θυμάμαι τριών χρονών να τον αναζητώ στο λιμάνι και στα καφενεία, όπου ήξερα ότι σύχναζε και έπινε.
Όταν με ρωτούσαν που πας Ζήνα; τους απαντούσα:
«Πάω να βρω τον τρία τσίου.
Έτσι τον έλεγα γιατί τον έβλεπα πολύ συχνά μεθυσμένο».
Μάκης Δελαπόρτας: Πάντα τον θυμάσαι έτσι;
Ζήνα Κουτσελίνη: Ναι πάντα!
Δεν θυμάμαι ποτέ τον πατέρα μου χωρίς την εξάρτηση του αλκοόλ.
Βέβαια υπήρχαν και φορές που ήταν ξεμέθυστος κι αυτές ήταν πολύ ανακουφιστικές για όλους μας.
Αλλά ήταν λιγοστές.
Περάσαμε δύσκολες μέρες όλη η οικογένεια.
Με αποτοξινώσεις σε κέντρα και όλα τα συναφή.
Δυστυχώς ένας υπερδραστήριος άνθρωπος, πανέξυπνος, με απίστευτα κοφτερό μυαλό, με επενδυτικό ταλέντο, που έπιανε την πέτρα και την μετέτρεπε σε χρυσάφι, να καταστρέφει τη ζωή του από το πάθος του για το αλκοόλ.
Ευτυχώς η μάνα μου διαχειριζόταν τα οικονομικά του, γιατί εκείνος ήταν σκορποχέρης. Μόνιμα έπινε και κερνούσε όλο τον κόσμο.
ΠΑΙΔΙΚΑ ΤΡΑΥΜΑΤΑ
Μάκης Δελαπόρτας: Όλα αυτά για μια παιδική ψυχή δεν ήταν τραυματικά;
Ζήνα Κουτσελίνη: Αναμφίβολα!
Μετά τα τέσσερα χρόνια μου, όταν άρχισα να συνειδητοποιώ το πρόβλημα με απασχολούσε έντονα.
Είχε άσχημη επίδραση στη παιδική ψυχή μου.
Όλα τα θυμάμαι.
Τις φασαρίες, τις φωνές, τους καυγάδες, τις κακοποιητικές συμπεριφορές.
Όλα!
Και σίγουρα όλα αυτά ήταν τραυματικά.
Μάκης Δελαπόρτας: Με τον αδελφό σου ποια ήταν η σχέση σου;
Σε περνούσε δώδεκα χρόνια και ήταν πιο συνειδητοποιημένος για όλα αυτά που συνέβαιναν και για όλα αυτά που περνούσε η οικογένεια.
Ζήνα Κουτσελίνη: Δυστυχώς ούτε κι ο αδελφός μου ξέφυγε από αυτή τη κατάρα του αλκοολισμού.
Ξεκίνησε κι εκείνος να πίνει από τα δεκαπέντε του χρόνια. Κι από αυτό πέθανε. Ένα ακόμα βαρύ πλήγμα για μένα.
Στην αρχή δεν συνειδητοποίησα πως κι ο αδελφός μου ήταν εξαρτημένος από το αλκοόλ.
Αυτό το κατάλαβα μετά τα τριάντα του χρόνια.
Τον έβλεπα να πίνει, αλλά νόμιζα πως έπινε όπως όλοι οι νέοι της ηλικίας του.
Ένα δυο ποτά όταν πήγαινε σε κάποιο κλαμπ ή σε κάποια ντισκοτέκ.
Δεν ήταν όμως έτσι.
Όταν αργότερα μιλήσαμε για το πρόβλημά του μου τα είπε όλα.
Μάκης Δελαπόρτας: Άρα τα παιδικά σου χρόνια ήταν πολύ δύσκολα.
Ζήνα Κουτσελίνη: Ουσιαστικά εγώ προσωπικά δεν έζησα παιδικά χρόνια.
Δεν υπήρξα ποτέ χαρούμενη και ξέγνοιαστη σαν παιδί.
Έχω πάρει πολλά βράδια τους δρόμους με τη συγχωρεμένη τη μάνα μου γιατί ο πατέρας μου μας κυνηγούσε να μας σκοτώσει.
Έχουμε μείνει πολλά βράδια σε γειτόνισσες.
Η κυρά Σωτηρία και η κυρά Μαρία μας έχουν κοιμίσει πολλές φορές στα σπίτια τους.
Κρυβόμασταν κι εκείνος ερχόταν και χτυπούσε τις πόρτες και μας αναζητούσε.
Δεν ξέρω αν θα μας σκότωνε, αλλά εγώ φοβόμουν πολύ.
Δεν ξέρω αν στην ουσία ήθελε να μας κάνει κακό.
Ωστόσο το αλκοόλ τον μετέτρεπε σε δυνάστη.
Μάκης Δελαπόρτας: Όλα αυτά λοιπόν που έζησες σαν παιδί σου άφησαν κάποια τραύματα στη ψυχή σου;
Τι ρόλο έπαιξαν στη διαμόρφωση του χαρακτήρα σου;
Ζήνα Κουτσελίνη: Όλο το χαμόγελο που έχω πια σήμερα, όλη η δύναμη της ψυχής μου, κι όλη αυτή η ανοιχτή αγκαλιά που έχω για τους γύρω μου, είναι αποτέλεσμα όλων αυτών των δύσκολων καταστάσεων που έζησα από παιδί.
Δεν επιτρέπω πια στον εαυτό μου να μην χαμογελάω στους γύρω μου, στο φακό, στο κοινό.
Κι αυτό γιατί όταν ήμουν παιδί δεν χαμογελούσα ποτέ.
Ούτε καν στις φωτογραφίες μου.
Σίγουρα πάντως όλες αυτές οι δύσκολες καταστάσεις που έζησα μου άνοιξαν νέους ορίζοντες και σήμερα είμαι αυτό που είμαι.
Και χρωστάω πολλά στη μάνα μου, γιατί όταν οι ψυχίατροι της είπαν πως αν έμενα σ αυτό το τοξικό περιβάλλον θα ήταν πολύ δύσκολο να προχωρήσω στη ζωή μου, είχε τη δύναμη να με διώξει στα δεκατρία μου και να με αποχωριστεί με πόνο ψυχής, αλλά έπρεπε να σωθώ.
Και ορθώς έπραξε.
Αλλιώς θ αλλοιωνόμουν σαν άνθρωπος.
Τα προβλήματα ήταν ανυπέρβλητα.
Μάκης Δελαπόρτας: Όταν έφυγες που πήγες;
Ζήνα Κουτσελίνη: Τον πρώτο καιρό έμεινα σε κάτι συγγενείς μου στο Βόλο.
Αλλά πόσο εύκολο είναι να ζήσει ένα ξένο παιδί σ ένα ξένο σπίτι;
Για κείνους ήμουν μια ξένη.
Δεν με ήξεραν καλά.
Αλλά και για μένα μου ήταν ξένοι.
Δεν εισέπραττα αγάπη κι αυτό με πείραζε.
Έτσι αποφάσισα να φύγω και πάλι και στα δεκατέσσερα μου νοικιάζοντας ένα σπίτι, έμεινα μόνη μου.
Το προτιμούσα.
Μάκης Δελαπόρτας: Με το σχολείο τι έκανες;
Ζήνα Κουτσελίνη: Γράφτηκα στο Γυμνάσιο του Βόλου και μάλιστα ήμουν και καλή μαθήτρια.
Αριστούχος.
Το όνειρο μου ήταν να μπω στο Πανεπιστήμιο και να σπουδάσω νομική, αλλά δυστυχώς δεν κατάφερα και πέρασα μαιευτική.
Αλλά δεν μ ενδιέφερε ο κλάδος.
Τότε μια καλή μου φίλη που ήταν κομμουνίστρια, μου είπε πως ανοίγει η ιδιωτική τηλεόραση και πως θα μπορούσα να ασχοληθώ με τη δημοσιογραφία.
Εκείνη λοιπόν είδε πρώτη σε μένα πως θα μπορούσα να διαπρέψω σαν δημοσιογράφος και πως θα είχα μέλλον στην τηλεόραση.
ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
Μάκης Δελαπόρτας: Και δεν έπεσε έξω. Εσένα δεν σου είχε περάσει ποτέ από το μυαλό πως θα μπορούσες να γινόσουν μια πετυχημένη δημοσιογράφος;
Ζήνα Κουτσελίνη: Όχι, ποτέ! Εκείνη μου έδωσε την ιδέα.
Πήγα λοιπόν τότε και σπούδασα στο Journalism and T.V Broadcasting management στο North College στη Θεσσαλονίκη.
Οι σπουδές μου εκεί μου έδωσαν τη δυνατότητα να σπουδάσω τηλεόραση και χτίσιμο προσωπικότητας με υποτροφία, τόσο στην Αγγλία, όσο και στην Αμερική.
Όμως τα οικονομικά μου δεν μου το επέτρεψαν.
Τότε πήγα στο Mega μέσω κάποιου γνωστού μπαίνοντας στο δελτίο ειδήσεων του σταθμού.
Μετά συνεργάστηκα με την εκπομπή «Πρωινό παράθυρο» της Ρίκας Βαγιάνη και του Γιάννη Δημαρά, που με έστελναν και κάλυπτα κάποιες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις.
Τότε μου ανέθεσαν κάτι που ήταν πραγματικά πολύ δύσκολο έως και ακατόρθωτο: Να πάρω συνέντευξη από την Αλίκη Βουγιουκλάκη.
Πώς να γίνει αυτό όμως από μια νέα δημοσιογράφο;
Πώς να καταφέρεις να πλησιάσεις την εθνική μας σταρ, που ήταν τόσο καλά προστατευμένη από τους δικούς της ανθρώπους;
Αδιανόητο!
Κι όμως εγώ τα κατάφερα.
Το πείσμα μου νίκησε ακόμα μια φορά.
Την έστησα έξω από το θέατρο και με κάποια τεχνάσματα μπόρεσα να φτάσω μέχρι το καμαρίνι της.
Η Αλίκη βλέποντας στα μάτια μου τη φλόγα και την αγάπη που είχα γι αυτό που υπηρετούσα μου έδωσε αυτή τη περιβόητη συνέντευξη.
Κι αυτό ήταν μια προσωπική μου επιτυχία.
Η Πρώτη!
Η πιο δύσκολη στο χώρο!
Στην Αλίκη χρωστάω το βάπτισμά μου στο καλλιτεχνικό ρεπορτάζ.
Ήταν η νονά μου.
Αλλά και το δημοσιογραφικό μου βάπτισμα το χρωστάω στον Γιάννη Δημαρά, αφού κι εκείνος ήταν ο πρώτος που με πίστεψε γι αυτό και μου ανέθετε να φέρω εις πέρας δύσκολα και ποικίλης ύλης θέματα.
Μου έδωσε τη δυνατότητα να κάνω ελεύθερο ρεπορτάζ, δικαστικό, αστυνομικό, καλλιτεχνικό.
Τα πάντα.
Εκεί ήταν το μεγάλο μου πανεπιστήμιο.
Σε όλα τα πήγαινα καλά, αλλά εκείνο που με κέρδισε περισσότερο ήταν το καλλιτεχνικό.
Άρχισα να γνωρίζω καλλιτέχνες, να μ εμπιστεύονται και να μου δίνουν συνεντεύξεις.
Τότε μαζί με την Μαρία Σταματέρη αναλάβαμε μια ενότητα στην εκπομπή να παρουσιάζουμε τα θεατρικά δρώμενα.
Μάκης Δελαπόρτας: Οπότε ξεκίνησες δυναμικά ν’ ασχολείσαι με το καλλιτεχνικό ρεπορτάζ.
Ζήνα Κουτσελίνη: Ναι όμως πρέπει να πω κι ένα μεγάλο ευχαριστώ και στον Δημήτρη Νόλα, τον σπουδαίο συγγραφέα, που τότε ήταν υπεύθυνος σεναρίου και σήριαλ στο MEGA.
Πολύ μεγάλη θέση.
Εκείνος με ήξερε από παιδί στη Σκόπελο και πίστεψε σε μένα.
Μάκης Δελαπόρτας: Ποιοι άλλοι εκείνη την εποχή έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη σου;
Ζήνα Κουτσελίνη: Εκτός από τον Δημαρά, τη Βαγιάννη και το Νόλα, πρέπει να πω πως η Σεμίνα Διγενή υπήρξε σημαντική μου δασκάλα.
Με τον πολύ δικό της τρόπο μου δίδαξε τα μυστικά της τηλεόρασης: Δηλαδή πως μπορεί κάποιος να ξεχωρίσει.
Αλλά αναμφίβολα ο Δημαράς ήταν ο μέντοράς μου.
Του χρωστάω πολλά.
Για μένα ήταν πατέρας, αδελφός, φίλος, συνεργάτης.
Μετά πήγα στον ANTENNA, όπου κάναμε με τον Γιώργο Παπαδάκη την «Κόκκινη κάρτα».
Ο Παπαδάκης με έκανε βοηθό του.
Μεγάλο σχολείο επίσης.
ΚΑΡΜΙΚΗ Η ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗ ΜΕΝΕΓΑΚΗ
Μάκης Δελαπόρτας: Η Μενεγάκη πότε μπήκε στη ζωή σου;
Ζήνα Κουτσελίνη: Μετά από τον Παπαδάκη στον ANTENNA, ήρθε στη ζωή μου η Ελένη Μενεγάκη.
Συνεργάστηκα μαζί της ως αρχισυντάκτρια του «Πρωινού καφέ», όπου εκεί ήμουν η επιλογή του ίδιου του καναλάρχη, του Μίνωα Κυριακού. Δουλέψαμε με την Ελένη πολύ σκληρά.
Τότε λοιπόν χτίσαμε τις καριέρες μας ταυτόχρονα.
Εγώ μέσα από την Ελένη, κι η Ελένη μέσα από μένα.
Δουλέψαμε μαζί πέντε ολόκληρα χρόνια.
Χρόνια υπέροχα, δημιουργικά.
Ως υπεύθυνη εκπομπής συνεργάστηκα επίσης με την Άννα Δρούζα στο «Μπορώ», και κατόπιν μεταπήδησα ως διευθύντρια ψυχαγωγικών εκπομπών στους σταθμούς ALPHA και ALTER.
Τότε εγώ αποφάσιζα για εκπομπές και πρόσωπα.
Μάκης Δελαπόρτας: Σ εκείνη τη φάση πιστεύω πως έπαιξες καθοριστικό ρόλο στη καθιέρωση νέων προσώπων στην ελληνική τηλεόραση.
Ποια λοιπόν ήταν τα πρόσωπα που είχες πιστέψει, τα στήριξες και τα πρότεινες στο κοινό;
Ζήνα Κουτσελίνη: Πολλά!
Θα ξεκινήσω από την Κατερίνα Καραβάτου, την Κλεοπάτρα Πατλάκη και τον Δημήτρη Σαράντο.
Τρία νέα παιδιά από την Θεσσαλονίκη που πίστεψα πολύ σ αυτά και δημιούργησα μαζί τους την πρωινή ζώνη, με την εκπομπή «Κους Κους».
Κάναμε τεράστια νούμερα τηλεθέασης.
Εκεί βγήκαν ακόμη η Μαρία Ηλιάκη, η Τένια Μακρή και ο Νίκος Μουτσινάς.
Μετά έκανα το πάντρεμα Σοφία Αλιμπέρτη, Θανάσης Πάτρας και λίγο αργότερα πρότεινα στην Βίκυ Χατζηβασιλείου που έκανε μια ιατρική εκπομπή να ξεκινήσουμε το «Έχεις γράμμα».
Αυτή την εκπομπή την είχαμε προτείνει αρχικά στη Ρούλα Κορομηλά αλλά δεν την ήθελε κι έτσι τη δώσαμε στη Χατζηβασιλείου.
Σειρά στο κατάλογο έχει ο Ανδρέας Μικρούτσικος και μετά η Φαίη Σκορδά, η Μαριέττα Χρουσαλά, η Ράνια Θρασκιά, η Σταματίνα Τσιμτσιλή, η οποία ήταν και η πρώτη που της έδωσα κι έκανε εκπομπή μαγειρικής. Τι να πρωτοθυμηθώ;
Την Καινούργιου επίσης εγώ την έβαλα με δική της εκπομπή στον ALPHA.
Μάκης Δελαπόρτας: Πραγματικά στήριξες και καθιέρωσες πολλές παρουσιάστριες.
Δημιούργησες και γερές φιλίες μέσα από την τηλεόραση;
Ζήνα Κουτσελίνη: Ναι δημιούργησα γερές φιλίες αλλά και σημαντικές συνεργασίες.
Φίλοι καρδιάς όμως είναι λιγοστοί.
Όχι απαραίτητα τα πρόσωπα μπροστά από την κάμερα.
Τώρα αν θέλουμε να πούμε και κάποιους που είναι γνωστοί και προβεβλημένοι, θα ξεχωρίσω την Ελένη Μενεγάκη γιατί η σχέση μας είναι καρμική.
Η μία μπήκε στη ζωή της άλλης και της έκανε καλό.
Η Ελένη είναι αναμφίβολα κομμάτι της ζωής μου.
Ακόμα και σήμερα είμαστε κοντά και στα εύκολα και στα δύσκολα.
Για μένα η Ελένη είναι το καλύτερο πιόνι της ελληνικής τηλεόρασης.
Η Σταματίνα Τσιμτσιλή επίσης είναι φίλη καρδιάς.
Έχουμε μια έντιμη σχέση.
Σ αυτές τις σχέσεις πίστεψα και επένδυσα πολύ.
Δεν μπορώ να είμαι αγνώμων σ αυτές τις δύο περιπτώσεις.
Ενδεχομένως οι σχέσεις αποδεικνύονται στην ουσία όταν ο ένας δεν έχει ανάγκη τον άλλον.
Ωστόσο κάποιες σχέσεις γκρεμίστηκαν όταν τέλειωσε η συνεργασία μας.
ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΜΕΡΑ
Μάκης Δελαπόρτας: Πες μου τελικά πως ήρθε η στιγμή και μπήκες μπροστά από την κάμερα με δική σου εκπομπή;
Ζήνα Κουτσελίνη: Η πρόταση ήρθε από την διευθύντρια προγράμματος του STAR Νάταλι Γούτφιλντ και την Κοραλία Γεωργακοπούλου, που με επέλεξαν ως παρουσιάστρια και μου πρότειναν να παρουσιάσω μια εκπομπή κοινωνικού περιεχομένου.
Έτσι γεννήθηκαν οι «Αλήθειες με τη Ζήνα» που το κοινό την έχει αγαπήσει, την έχει αγκαλιάσει και την έχει κάνει κομμάτι της καθημερινότητας του.
Εξάλλου όσο κι αν έχτιζα εκπομπές καλλιτεχνικού και ψυχαγωγικού περιεχομένου, η ψυχή μου ακουμπούσε πάντα σε εκπομπές κοινωνικού ενδιαφέροντος.
Ωστόσο η στιγμή για την παρουσίαση μιας δικής μου εκπομπής ήρθε μετά από πολλά χρόνια ψυχανάλυσης και αγάπης με τον εαυτό μου.
Μετά από είκοσι χρόνια στο χώρο ήρθε πια η στιγμή για να πάρω πλέον το τιμόνι μιας δικής μου εκπομπής και να μπω μπροστά από την κάμερα.
Μάκης Δελαπόρτας: Στην ουσία οι «Αλήθειες με τη Ζήνα» είναι μια εκπομπή με αλήθειες ζωής, που πρωταγωνιστεί το συναίσθημα. Έτσι δεν είναι;
Ζήνα Κουτσελίνη: Ακριβώς!
Οι «Αλήθειες με τη Ζήνα» είναι μια κοινωνική εκπομπή με πυραμίδα συναισθήματος. Στην αρχή ξεκίνησε με την ιδέα μιας ομπρέλας ενός θέματος, αλλά στην πορεία βάλαμε μια κοινή ομπρέλα που είναι η κοινωνία που τα χωρά όλα.
Μάκης Δελαπόρτας: Η εκπομπή έχει πάντως και μια χροιά φιλανθρωπικού χαρακτήρα.
Ζήνα Κουτσελίνη: Σίγουρα, κι αυτό ξεκίνησε όταν το 1994 συνεργαζόμενη με τον Γιώργο Παπαδάκη, μου ζήτησε να έρθω σε επαφή με την οικογένεια του Κώστα Γιαννόπουλου και να στήσουμε «Το Χαμόγελο του παιδιού».
Εκείνη η συνάντηση στάθηκε μοιραία για τη ζωή μου, γιατί κάναμε μια εκπομπή για όλη την οικογένεια του Γιαννόπουλου.
Τότε συνειδητοποίησα για ποιο λόγο μου άρεσε τόσο πολύ η τηλεόραση και πως ήταν ένα μέσον που θα μπορούσα να κάνω κάποια πράγματα που τελικά άγγιζαν τη ψυχή μου.
Είχα βρει ένα σκοπό.
Στα χρόνια που ακολούθησαν έκανα πολλούς τηλεμαραθώνιους σαν διευθύντρια προγραμμάτων.
Έχω στήσει τους πιο πολλούς τηλεμαραθώνιους που έχουν παιχτεί στην ελληνική τηλεόραση.
Όταν ήρθε λοιπόν η στιγμή για να παρουσιάσω τη δική μου εκπομπή, είπα πως είχε έρθει και η στιγμή που θα μπορούσα να βοηθώ μέσα από τη δύναμη της τηλεόρασης τον κόσμο που έχει πραγματικά ανάγκη.
Μάκης Δελαπόρτας:: Οι τηλεμαραθώνιοι που είχαν για παρουσιαστές τη Μενεγάκη, τον Χατζηνικολάου, τη Κορομηλά, τον Μικρούτσικο, έκαναν τεράστια νούμερα τηλεθέασης;
Ζήνα Κουτσελίνη: Όχι δεν έκαναν.
Δεν πουλάνε οι τηλεμαραθώνιοι, όμως έχουν ένα ιερό σκοπό.
Για μένα θα πρέπει να υπάρξουν βραδιές που θα ενώνονται όλα τα κανάλια για ένα κοινό σκοπό.
Μακάρι αν με αξιώσει ο θεός να τα καταφέρω και πείσω τα κανάλια να ενωθούμε και να μεταδώσουμε πανελλαδικά ένα κοινό πρόγραμμα.
Και πίστεψέ με.
Αυτό είναι εφικτό.
Άνετα μπορούμε να συγκεντρώσουμε πολλά χρήματα για να φτιάξουμε μια πτέρυγα ενός νοσοκομείου, είτε ένα μεγάλο παιδικό σταθμό.
Η τηλεόραση έχει τεράστια δύναμη.
Μάκης Δελαπόρτας: Η τηλεόραση όπως είναι διαμορφωμένη σήμερα σε εκφράζει;
Ζήνα Κουτσελίνη: Ναι, γιατί σου δίνει την επιλογή του τηλεκοντρόλ.
Η τηλεόραση είναι φτιαγμένη για όλα τα κοινά και για όλους τους ανθρώπους. Νομίζω πως το κοινό μας δείχνει το δρόμο.
Μάκης Δελαπόρτας: Πως εξηγείς τη τάση των καναλιών για τα reality τον τελευταίο καιρό;
Ζήνα Κουτσελίνη: Εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω!
Μάκης Δελαπόρτας: Εσύ παρουσιάζοντας όμως μια διαφορετική εκπομπή κάνεις πάντα νούμερα.
Ζήνα Κουτσελίνη: Εγώ ακουμπάω τον τηλεθεατή με τον δικό μου αληθινό τρόπο, κι αυτό τελικά εκτιμάται. Γι αυτό κάνω νούμερα.
Γιατί ξέρω πολύ καλά τηλεόραση.
Επίσης ο κόσμος αν δει την αλήθεια σου σε στηρίζει. Κι εγώ είμαι πολύ αληθινή.
Το κοινό δεν το ξεγελάς εύκολα.
Είμαι από τις εκπομπές που όλα αυτά τα χρόνια έχουν σταθεί στον πυρήνα τους.
ΟΙ «ΑΓΡΙΕΣ ΜΕΛΙΣΣΕΣ» ΕΙΝΑΙ Η «ΛΑΜΨΗ» ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ
Μάκης Δελαπόρτας: Εσύ σαν τηλεθεατής τι προτιμάς να βλέπεις στην τηλεόραση;
Ζήνα Κουτσελίνη: Βλέπω τα πάντα και ξέρω τα πάντα.
Όταν βέβαια κάτι ξεκινά δεν το κρίνω από την πρώτη στιγμή.
Περιμένω.
Θα το δω και δυο και τρεις και πέντε φορές για να έχω μια εμπεριστατωμένη άποψη.
Αυτό που μ αρέσει είναι η ενημέρωση.
Παρακολουθώ πολλά δελτία ειδήσεων.
Επίσης κάποια σήριαλ με τράβηξαν να τα παρακολουθήσω, αλλά τα περισσότερα με απογοήτευσαν.
Δεν με κράτησαν.
Για παράδειγμα ενώ όλοι μιλούν για τις «Άγριες μέλισσες» με τα καλύτερα λόγια, εγώ πιστεύω πως αυτή η σειρά είναι η «Λάμψη» του σήμερα.
Και θα σου εξηγήσω γιατί το λέω. Γιατί εμείς ως λαός τείνουμε σε κάποιες περιπτώσεις να ξεχνάμε.
Ο Φώσκολος όταν έγραψε τη «Λάμψη» και το «Καλημέρα ζωή», τον είχαν κάποιοι υποτιμήσει πολύ άδικα, κι ας έκανε 60 και 70% τηλεθέαση.
Σήμερα έρχονται οι «Άγριες μέλισσες» και γίνεται του Φώσκολου.
Σεναριακά είναι μια φωσκολιάδα.
Το τραβούν από τα μαλλιά. Δεν λέω.
Είναι πολύ καλογυρισμένο με εξωτερικά γυρίσματα και εξαιρετικούς ηθοποιούς. Αλλά να μην υποτιμούμε τον μέγα Φώσκολο.
Μάκης Δελαπόρτας: Υπάρχουν σήμερα σταρ στην τηλεόραση;
Ζήνα Κουτσελίνη: Ναι, μία κι αυτή εν τη απουσία της. Η Ελένη Μενεγάκη!
Μάκης Δελαπόρτας:: Ζήνα, παρουσιάζοντας μια κοινωνική εκπομπή, με πολλά σκληρά καθημερινά θέματα και προσωπικά δράματα, όταν κλείνουν οι κάμερες πως αποφορτίζεσαι από όλη αυτή την βαριά ατμόσφαιρα που κουβαλάς;
Ζήνα Κουτσελίνη: Δυστυχώς δεν αποφορτίζομαι εύκολα, γιατί παρουσιάζω τα προβλήματά πολλών απλών ανθρώπων κι έχω άμεση επαφή μαζί τους.
Δημιουργώ σχέσεις ζωής με πολλούς από αυτούς.
Είμαι κοντά τους και στα εύκολα και στα δύσκολα και έχω συχνή τηλεφωνική επικοινωνία μαζί τους.
Πάντως ακόμα δεν έχω βρει τον τρόπο ώστε να μην με απασχολούν τα προβλήματα των άλλων έξω από το στούντιο.
Παίρνω καθημερινά μαθήματα ζωής κι αν κάποιες φορές πέφτω, ευτυχώς έχω βρει τους τρόπους να μπορώ να ξανασηκώνομαι.
Κι αν αυτός είναι ο σταυρός μου, έχω μάθει πια να τον κουβαλάω.
ΟΝΕΙΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Μάκης Δελαπόρτας: Πως σκέφτεσαι το μέλλον σου; Έχεις όνειρα που θα θελες να τα πραγματοποιήσεις;
Ζήνα Κουτσελίνη: Κάθε μέρα που περνά είναι για το σήμερα.
Και βέβαια κάνω όνειρα, αλλά τα όνειρά μου θα ήθελα να τα πραγματοποιήσω αγκαλιά με τον άνθρωπο.
Να δείξουμε πως όλοι μαζί ενωμένοι σαν μια γροθιά, μπορούμε να καταφέρουμε τα μέγιστα.
Να μην επιθυμώ το κακό σου, αλλά να θέλω να σε στηρίξω.
Τότε θ αλλάξουμε το αύριο, την ίδια μας τη ζωή.
Βλέπεις πως ο κορωνοϊός δεν σκοτώνει μόνο τον φτωχό.
Δεν κάνει διακρίσεις. Σκοτώνει και τον πλούσιο, τον επώνυμο, τον διάσημο.
Αυτό πρέπει να μας λέει πολλά.
Μάκης Δελαπόρτας: Πιστεύεις πως θα βγούμε καλύτεροι άνθρωποι μετά από όλη αυτή τη λαίλαπα της πανδημίας;
Ζήνα Κουτσελίνη: Δεν ξέρω, αμφιβάλλω. Γιατί ο Έλληνας ξεχνά εύκολα.
Αν εμείς στα παιδιά μας τους δείξουμε την καλή πλευρά του εαυτού μας και τα μάθουμε να ζούνε όμορφα και αρμονικά, πρώτα από όλα με τα αδέλφια τους και μετά με τους γύρω τους, τότε μπορούμε να ελπίζουμε σ έναν καλύτερο κόσμο.
Γιατί όλα ξεκινούν από τη δική μας οικογένεια.
Μάκης Δελαπόρτας: Είσαι μια γυναίκα καριερίστα. Πως συνδυάζεται αυτό με το μεγάλωμα ενός παιδιού;
Ζήνα Κουτσελίνη: Όταν έγινα μάνα οριοθέτησα τα πάντα γύρω μου. Όταν με καλεί το παιδί μου είμαι μόνο στο παιδί μου και πουθενά αλλού.
Όταν με χρειαστεί εγκαταλείπω τα πάντα στο επόμενο δευτερόλεπτο.
Ως διευθύντρια δούλευα δεκαοκτώ ώρες το εικοσιτετράωρο.
Από τον καιρό που απέκτησα την Έμα μου, αυτό δεν ξανασυνέβη.
Κι έχω πει και στους συνεργάτες μου, πως κι αν κάποια φορά ξεχαστώ, παραστρατήσω, να με επαναφέρουν στον ίσιο δρόμο, γιατί η ζωή των παιδιών δεν είναι άρλεκιν.
Μ ένα άρλεκιν ξεχνιέμαι.
Σε θέλει παρούσα όλες τις στιγμές.
Γιατί όταν εσύ αποφασίσεις να είσαι κοντά του, όταν σου το επιτρέψει ο ελεύθερος χρόνος σου για να του δώσεις τις συμβουλές σου, τότε θα σου πει:
Μαμά τώρα δεν τις θέλω. Όταν σε χρειαζόμουνα εσύ ήσουνα απούσα.
Μάκης Δελαπόρτας:: Ευχή για το μέλλον;
Ζήνα Κουτσελίνη: Να με έχει ο θεός καλά, να έχω δίπλα μου τους ανθρώπους που αγαπώ και όσο περνά ο χρόνος, να μπορέσω να αποκαταστήσω όλα τα σκοτεινά κομμάτια του εαυτού μου, με φως!
Διαβάστε στη συνέχεια τη συνέντευξη του κ. Σπύρου Μπιμπίλα
Διαβάστε ολόκληρο το περιοδικό SocialProfile στη συνέχεια
